[การอ่าน] เทคนิคการตั้งคำถามที่เปลี่ยนแปลงชีวิต

เพื่อนให้หนังสือเป็นของขวัญ

ของขวัญหนังสือไม่ว่าจะได้รับเมื่อไหร่

ก็สร้างความรู้สึกสั่นไหวเล็กๆ ในใจเสมอ

ทางแยกสองทาง และการเลือก

มีเพียงปัญหาว่าเกิดอะไรขึ้น และคุณจัดการกับสิ่งที่เกิดขึ้นนั้นอย่างไรเท่านั้น

​

ฉันลาออกจากงานเมื่อต้นปีที่แล้ว และไปเที่ยวท่องยุโรปเป็นเวลานาน

และ

ความคิดที่ว่าคำตอบในชีวิตของฉันคือหนังสือเท่านั้น ได้ครอบงำฉัน

ดังนั้นหลังจากกลับจากยุโรป ฉันจึงอ่านหนังสืออย่างบ้าคลั่งเป็นเวลา 3 เดือนเต็มๆ ตื่นตั้งแต่ตี 5 ทุกเช้า และอ่านจนถึงดึก เริ่มจากหนังสือพัฒนาตนเอง จากนั้นก็เป็นหนังสือเกี่ยวกับมนุษยศาสตร์ จากนั้นก็เป็นชีวประวัติ และสุดท้ายก็ไปถึงโอดีสซีย์และอิเลียด เป็นไปตามกระแสจิตใจ อ่านหนังสือที่อยากอ่านอย่างอิสระ ไม่สำคัญว่าจะอ่านกี่หน้าต่อวัน หรืออ่านอะไรไปบ้าง

ฉันเคยทำอะไรตามใจตัวเองได้อย่างอิสระแบบนี้เมื่อไหร่กันนะ?

ฉันยุ่งอยู่กับการค้นหาวลีและย่อหน้าที่ทำให้ฉันได้ไตร่ตรอง และพยายามคิดอย่างลึกซึ้งอยู่ตลอดเวลา

นั่นคือการเดินทางแห่งความคิดตลอดทั้งวัน ไม่ใช่การเดินทางทางกายภาพ

บางทีฉันอาจจะไปเที่ยวท่องยุโรปนานกว่า 50 วัน แน่นอนว่ามีบางคนบอกว่าเห็นจริงเป็นประจักษ์นั้นดีกว่าได้ยิน แต่

ฉันคิดว่าหนังสือเป็นสิ่งที่ดีที่สุดในการเปิดและขยายขอบเขตความคิด

และในขณะที่อ่านหนังสือ ฉันได้เรียนรู้สิ่งต่างๆ มากมาย แต่

สิ่งหนึ่งที่ฉันเรียนรู้คืออย่าท้อแท้มากเกินไปกับสิ่งที่ไม่เป็นไปตามที่ฉันคาดหวังไว้

เพราะฉันตระหนักดีว่าวิกฤตคือโอกาสเสมอ เหมือนกับเป็นสโลแกนของฉัน

​

ตำแหน่งงานที่ฉันสร้างมาเริ่มลดน้อยลง และอุตสาหกรรมนั้นก็กำลังจะตาย

เรียกได้ว่ารอดตายมาได้อย่างหวุดหวิด

ตอนแรกฉันรู้สึกท้อแท้ คิดว่าอาชีพการงานของฉันไร้ประโยชน์แล้ว ฉันคงหางานใหม่ไม่ได้แล้ว

​

​

แล้วฉันก็ไปยุโรป และรู้ตัวว่าฉันทำอะไรได้มากกว่าที่คิด และเริ่มคิดในสิ่งที่ถูกต้องและสมเหตุสมผลมากขึ้น ผ่านการอ่านหนังสือ

จากการอ่านหนังสืออย่างต่อเนื่อง ฉันรู้ตัวว่าฉันพยายามที่จะเรียนรู้ภูมิปัญญาและสาระสำคัญของชีวิตอย่างรวดเร็วและประมาทเกินไป ฉันคิดว่าตัวเองสามารถเรียนรู้สิ่งที่ควรใช้เวลาทั้งชีวิตเรียนรู้ได้ในระยะเวลาอันสั้น เหมือนกับการอ่านหนังสือสรุป

ถ้าคิดในแง่ลบ ปีนี้ฉันก็ไม่ได้ทำงาน ไม่ได้เงิน ก็คือพักผ่อนไป 1 ปี แต่

ในอีกแง่หนึ่ง ฉันอยากจะเรียกปีนี้ว่าปีที่ดีที่สุดในชีวิตของฉัน เพราะฉันได้เรียนรู้ความจริงของชีวิตผ่านหนังสือด้วยตัวเอง

​

​

สรุปแล้ว อาชีพการงานของฉันที่เคยมืดมนนั้น เมื่อมองลึกลงไปก็พบว่ายังมีแบรนด์ที่ติดอันดับท็อป 10 ในตลาดจีนอยู่ (มีการเสนองานให้ฉันจากที่นี่) และซัมยาง (บูลด็อก) ก็ทำยอดขายได้ 130 ล้านในช่วงวันคนโสดเพียงวันเดียว และเกาหลีซึ่งเป็นอาณาจักรแห่งศัลยกรรมความงาม ก็ขายฟิลเลอร์และโบท็อกซ์ให้กับจีนอย่างแข็งขัน ดังนั้นบริษัทที่ผลิตยาจึงเสนองานให้ฉันด้วย

สุดท้ายแล้ว สิ่งที่เราเรียนรู้ได้จากเรื่องนี้ก็คือ ฉันมีมุมมองที่แคบเกินไป จึงมองไม่เห็นอะไรอีก และก็เลยรู้สึกกังวลและท้อแท้

นี่มันเป็นความคิดที่ไร้สาระและโง่เขลาแค่ไหนกัน!

​

บางทีประโยชน์ของฉันก็ขึ้นอยู่กับตัวฉันเอง ไม่ใช่หรือ?

ถ้าฉันโกรธเวลาที่คนอื่นด่าฉัน นั่นก็เพราะฉันยอมรับในสิ่งนั้นบ้าง ไม่ใช่หรือ?

ถ้าฉันคิดว่ามันไม่จริง ฉันก็จะคิดว่าเด็กคนนั้นเป็นเด็กประหลาด

และไม่คิดอะไรมาก

การตั้งคำถาม

‘ใครเป็นคนผิด?‘

’ฉันทำอะไรผิดไป?‘

’ทำไมมันถึงเกลียดฉัน?‘

’ทำไมฉันถึงเป็นแบบนี้?‘

เมื่อไหร่ที่ฉันตั้งคำถามแบบนี้ ฉันรู้สึกเจ็บปวดมาก

​

ลองเปลี่ยนเป็นแบบนี้ดูสิ

‘เกิดอะไรขึ้น?‘

‘ฉันต้องการอะไร?‘

‘ฉันควรเรียนรู้อะไรจากเรื่องนี้?‘

‘อะไรบ้างที่เป็นไปได้?‘

‘ฉันจะเลือกอะไร?‘

​

บางทีฉันคิดว่าในปัจจุบัน ผู้ใหญ่ไม่ใช่แค่คนที่อายุมาก หรือคนที่ประสบความสำเร็จ แต่เป็นคนที่ผ่านประสบการณ์มาแล้ว

ในยุคที่อีคอมเมิร์ซพัฒนาไปไกล มีธุรกิจส่วนบุคคลมากขึ้น และมีอาชีพเสริมมากมาย

บุคคลคือองค์กร

ฉันคิดว่าการดูแลตัวเองก็เหมือนกับการบริหารองค์กรจริงๆ

​

​

ฉันคงต้องกลับไปอ่านบันทึกการบริหารตนเองของปีเตอร์ ดรักเกอร์อีกครั้ง

ถ้าฉันได้งาน ฉันจะพอใจกับชีวิตของฉันไหม? ฉันคงทำงานประจำได้ไม่นานหรอก

ถ้าอย่างนั้น ในอนาคตเมื่อฉันเริ่มทำธุรกิจของตัวเอง ฉันจะสามารถนำสิ่งที่ฉันเรียนรู้จากการทำงานในองค์กรมาใช้กับธุรกิจขนาดเล็กของตัวเองได้ไหม?

แน่นอนว่าต้องมีส่วนที่เป็นประโยชน์บ้าง

แต่ในระดับความรู้และความเข้าใจของฉันในปัจจุบัน ฉันยังตอบไม่ได้อย่างชัดเจน

06 บริเวณที่สะดุดล้ม มีสมบัติซ่อนอยู่

​

เพื่อให้ได้พลังและศักยภาพที่ยิ่งใหญ่ คุณอาจต้องเผชิญกับอุปสรรคที่ยิ่งใหญ่ แต่ยิ่งต้องเผชิญกับอุปสรรคมากเท่าไหร่ ก็ยิ่งต้องขุดค้นให้ลึกลงไปเท่านั้น

”นั่นคือให้ลองถามตัวเองว่า ‘สมบัติในความสับสนอลหม่านที่ฉันกำลังเผชิญอยู่นี้คืออะไร?’”

​

ฉันคิดว่าตัวเองเป็นคนที่แข็งแกร่งขึ้นและก้าวไปข้างหน้าได้เมื่อต้องเผชิญกับแรงกดดันและความผิดหวังที่รุนแรง

​

08 ทางออกที่เปิดกว้างในที่สุด

คำถามที่ไม่ได้พูดออกมา คือประตูที่ยังไม่เปิดออก

10 ผลลัพธ์อันยิ่งใหญ่ เกิดจากคำถามอันยิ่งใหญ่

การเปลี่ยนแปลงนี้ได้เปลี่ยนความรู้สึกของฉันที่มีต่อตัวเองและงานไปโดยสิ้นเชิง

เพราะฉันเริ่มรอคอยเวลาไปทำงานในตอนเช้า

ดูเหมือนว่าการเปลี่ยนแปลงที่ฉันประสบนั้นได้แผ่ขยายไปทั่วทั้งทีมของฉันเหมือนคลื่น

ไม่มีวันไหนเลยที่ฉันจะไม่รู้สึกขอบคุณสำหรับสิ่งที่คนอื่นทำ

เราเริ่มร่วมมือกันเพื่อบรรลุเป้าหมายอันยิ่งใหญ่

​

สำหรับฉันที่รู้สึกสับสนอยู่ช่วงนี้

หนังสือเล่มนี้ช่วยให้ฉันกลับมายืนหยัดได้อีกครั้ง

ฉันคิดว่ามันเป็นหนังสือที่ให้กำลังใจฉัน

​